Bukszpan – leczy czy truje?
Z leczniczych właściwości bukszpanu korzystali nasi przodkowie. Na Wschodzie ta cudowna roślina jest używana do dziś, uważana za panaceum na wiele chorób.
Czym więc jest bukszpan? Bukszpan to wiecznie zielony krzew dorastający od 2 do 12 m wysokości. Roślinę można spotkać na kontynencie afrykańskim, w Europie, Azji, a nawet w Ameryce.
Nawet starożytni greccy lekarze zauważyli, że wiecznie zielony bukszpan ma wiele niezwykłych korzystnych właściwości. Flet Afrodyty został wykonany z wiecznie zielonego bukszpanu. Z bukszpanu od sił zła przygotowywano specjalne amulety, przypisywano mu właściwość odpędzania koszmarów. W tym celu zaleca się podłożyć gałązkę rośliny pod poduszkę, aby zapewnić sobie spokojny i zdrowy sen. Gałęzie bukszpanu służyły jako symbol długowieczności. Do tej pory w Adygei bukszpan jest czczony jako święte drzewo. Grzebienie bukszpanu znaleziono w wykopaliskach starożytnego Nowogrodu.
Łacińska nazwa rodzaju pochodzi od gr. „buxe” – gęsty – i wskazuje na wyjątkową gęstość i twardość drewna.
Popularne nazwy wiecznie zielonego bukszpanu to bougebon, buks, buksus, buksusnik, bukspan, szlachetne drzewo, żelazne drzewo, drzewo truskawkowe, zieleń, palma, palma kaukaska, palma, krzew palmowy, shamshit.
Słownik wyjaśniający żywego wielkiego języka rosyjskiego podaje inne nazwy bukszpanu – bukszpan, zielone drzewo, gevan, bukshpan, shamshit, a także palmę.
Roślina ma wiele przydatnych właściwości, o których opowiemy w tym artykule.
Skład chemiczny bukszpanu
Bukszpan (lub Buxus) jest bogaty w alkaloidy. Substancje te od dawna stosowane są w medycynie i nie tylko. Wiele alkaloidów ma zarówno działanie terapeutyczne (winkrystyna – przeciwnowotworowa), jak i psychostymulujące lub narkotyczne (kofeina, kokaina)
Wszystkie części bukszpanu (korzeń, liście, pędy, a nawet kora) zawierają około 70 alkaloidów, które mają różny wpływ na organizm człowieka. Głównymi z nich są cyklokoreanina B, cyklobuksyna D, buksyna, parabuksyna, buksypina. Liście bukszpanu zawierają około 3% tych substancji. Taki odsetek jest uważany za podwyższony i jest ceniony w medycynie tradycyjnej. Oprócz alkaloidów bukszpan zawiera bioflawonoidy (regulują działanie enzymów i regenerują komórki organizmu), żywice, olejki eteryczne i garbniki (mają działanie przeciwdrobnoustrojowe).
Zastosowanie bukszpanu w medycynie ludowej
Bukszpan nie jest używany w oficjalnej medycynie ze względu na to, że roślina jest bardzo trująca. Jednak w medycynie ludowej stosowana jest w leczeniu wielu chorób i dolegliwości. Dzięki zawartości garbników w liściach i korze bukszpanu działa antybakteryjnie i antyseptycznie. W medycynie chińskiej do leczenia dolegliwości stosuje się różne rośliny. Nawet trujący bukszpan na Wschodzie jest stosowany w leczeniu arytmii i niedokrwienia mięśnia sercowego. Oprócz leczenia chorób serca roślina jest stosowana jako środek znieczulający.
Buxus leczy niegojące się rany i owrzodzenia na ciele. Roślinę stosuje się również w leczeniu łojotoku i łysienia. Używamy liści i kory tej rośliny do leczenia kaszlu, biegunki, bólu stawów i łysienia. Warto wspomnieć o właściwościach napotnych, moczopędnych i hipotensyjnych bukszpanu. Zimozielony bukszpan ma działanie hipotensyjne, moczopędne, napotne, antyseptyczne, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, żółciopędne.
Przedawkowanie naparu z bukszpanu może prowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego w żadnym wypadku nie należy przekraczać wskazanych dawek.
Zacznijmy od naparu z bukszpanu, który złagodzi ból. Weź 0,5 łyżeczki suszonych liści bukszpanu i zaparz w szklance wrzącej wody. Przyjmować doustnie 1/3 szklanki 3 razy dziennie.
W przypadku łysienia i łojotoku stosuje się inną nalewkę, która jest przeznaczona wyłącznie do użytku zewnętrznego. Na 0,5 l wódki pobiera się 50 g świeżych liści i nalega na 2 tygodnie. Taki napar należy wcierać małymi dawkami w skórę (w łysiny na głowie lub w skórę głowy z łojotokiem). Są to podstawowe przepisy, które mają dokładne dawkowanie.
Do przemywania ran i okładów na reumatyzm, dnę moczanową i stany gorączkowe przygotowuje się wywar do użytku zewnętrznego: weź 40 gramów suchych liści bukszpanu i zalej je litrem wrzącej wody. Gotuj mieszaninę w łaźni wodnej, aż płyn zredukuje się o połowę. Przefiltruj pozostałą ciecz i użyj zewnętrznie.
W leczeniu reumatyzmu i zapalenia stawów zaleca się stosowanie naparu z drzewa żelaznego. Aby przygotować napar, weź 15 liści i pokrój je na mniejsze kawałki. Zalej zmiażdżone surowce wrzącą wodą (szklanka) i zaparzaj przez 2 godziny. Napar stosować zewnętrznie, przykładając okłady na zmienione chorobowo miejsca.
Na wypadanie włosów stosuje się zestaw ziół nasyconych alkoholem: zmieszaj świeże liście drzewa żelaznego i pokrzywy, świeże liście i nasiona nasturcji (wszystkie po 100 gramów) i napełnij je 90% alkoholem (0,5 litra). Zaparzaj mieszaninę przez 15 dni, następnie przefiltruj nalewkę i dodaj do niej olej roślinny (2-3 łyżki stołowe). Powstały produkt wetrzyj we włosy i skórę głowy.
Z bukszpanu należy korzystać ostrożnie, ponieważ nawet zweryfikowana dawka może powodować alergie lub wysypki skórne.
Wiecznie zielony bukszpan był używany do celów medycznych już w starożytności jako lekarstwo na kaszel, choroby przewodu pokarmowego i przewlekłe gorączki, w szczególności malarię . Obecnie preparaty z bukszpanu są stosowane znacznie rzadziej ze względu na ich toksyczność.
W medycynie ludowej napar z liści wiecznie zielonego bukszpanu stosuje się najczęściej na gorączkę, stany zapalne dróg żółciowych i moczowych. W Chinach preparaty z bukszpanu zalecane są przy arytmii i niedokrwieniu mięśnia sercowego. Na zewnątrz bukszpan jest przepisywany na łysienie i łojotok. Okłady z wywaru z liści bukszpanu pomagają przy bólach stawów. Odwar z liści można również stosować do przemywania zakażonych ran i otarć. Jako czynnik zewnętrzny bukszpan stosuje się przy łojotoku głowy i łysieniu.
Magiczne i bioenergetyczne właściwości bukszpanu
Bukszpan jest używany nie tylko w medycynie ludowej, ale także w magii.
Według legendy flet Ateny (starożytnej greckiej bogini) został wyrzeźbiony z bukszpanu. Z drewna buksusowego wykonuje się amulety i amulety, które chronią ich właścicieli przed siłami zła. Ponadto te amulety mogą chronić przed wampiryzmem energetycznym. Jeśli źle sypiasz lub masz koszmary, możesz pod poduszkę włożyć gałązkę bukszpanu. Roślina złagodzi złe sny, a Ty nie będziesz cierpieć na bezsenność. Studiując mity i legendy, można dojść do wniosku, że bukszpan jest czymś dobrym, jasnym. Jeśli marzysz o tej roślinie, czekasz na spełnienie pragnień lub spełnienie swoich celów. Jeśli we śnie przedostaniesz się przez krzaki bukszpanu, czeka cię świetlana przyszłość, w życiu pojawi się „biała smuga”.
Zbieranie i przygotowywanie surowców leczniczych z bukszpanu
Do naparów leczniczych stosuje się korę i liście rośliny. Ale przed ich użyciem należy przeprowadzić prawidłowe przygotowanie surowców. Liście bukszpanu zbiera się w okresie kwitnienia (wiosną lub latem). Konieczne jest wybranie całych i zdrowych liści, umycie ich i wysuszenie w temperaturze nieprzekraczającej 45 ˚С.
Nie wolno nam zapominać o dobroczynnych właściwościach kory bukszpanu, która wykorzystywana jest również w medycynie tradycyjnej. Krzew ma gęstą, ciężką korę, która nie jest łatwa do oddzielenia. Kora jest wycinana z roślin, które mają co najmniej 4-5 lat. Przycinanie odbywa się ostrym nożem po wyblaknięciu rośliny. Następnie jest myte, kruszone i suszone.
Bukszpan jest najtwardszym drewnem występującym w Europie. Gęstość przewyższa grab, nie da się go przeciąć siekierą, a gdy jest w wodzie, tonie.
Bukszpan ma różne właściwości, które są wykorzystywane w obróbce drewna, toczeniu i kształtowaniu krajobrazu. Wyjątkowa gęstość wiecznie zielonego drewna jest wykorzystywana do tworzenia cennych przedmiotów luksusowych, drobnego rękodzieła, a nawet szachów. Wyobraź sobie, że z tego drzewa zrobiono fajki najwyższej rangi. Wiele drogich instrumentów muzycznych jest również wykonanych z bukszpanu. Buxus służy do tworzenia idealnie gładkich części samochodowych, części narzędzi chirurgicznych i przyrządów pomiarowych.
Bukszpan jest używany jako roślina ozdobna sadzona w ogrodach całej Europy. Jeśli kiedykolwiek widziałeś zdjęcia figurowego przycinania drzew w postaci zwierząt lub ludzi, to te zdjęcia przedstawiają bukszpan. Ze względu na swoją plastyczność i powolny wzrost, z krzewu można zrobić niewyobrażalnie piękną żywą rzeźbę. Bukszpan jest również uprawiany w ogrodnictwie wewnętrznym, ponieważ nadaje się do tworzenia bonsai.
Przeciwwskazania i skutki uboczne bukszpanu
Bukszpan może nie tylko leczyć, ale także pogłębiać choroby, powodując zatrucia, a nawet śmierć . Napary, wywary, olejki eteryczne z bukszpanu mogą być najsilniejszą trucizną, jeśli są stosowane niewłaściwie lub w nadmiarze. Tak więc przekroczenie dawki prowadzi do następujących działań niepożądanych: biegunki, wymiotów, przekrwienia, drgawek, uduszenia, a nawet śmierci. Preparaty z bukszpanu są przeciwwskazane dla alergików, chorych na serce, astmatyków oraz osób z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy. Bukszpanu należy używać bardzo ostrożnie, a jeśli zostanie wykryty co najmniej jeden efekt uboczny, natychmiast wezwij karetkę. Rzecz w tym, że śmierć może nastąpić w wyniku uduszenia, które nie pojawia się natychmiast. Dbaj o siebie, nie przekraczaj dawki i stosuj napary i odwary wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem.
