Do celów terapeutycznych stosuje się korzenie dzikiej róży, które przyczyniają się do normalizacji metabolizmu soli w organizmie, a to jest główny warunek zapobiegania dalszemu tworzeniu się kamieni. Zastosowanie korzenia dzikiej róży pozwala pozbyć się kamicy moczowej.
Skrzyp jest silnym środkiem moczopędnym. Ma również właściwości antybakteryjne i przeciwutleniające. Nie należy jednak stosować skrzypu dłużej niż 6 tygodni, istnieje ryzyko skurczów i utraty potasu.
Orthosiphon pręciki to doskonały środek moczopędny stosowany w postaci herbatek przy chorobach nerek i dróg moczowych. Herbata ma również lekkie działanie antyspastyczne.
Kwiaty bławatka niebieskiego stosuje się jako środek moczopędny, przy obrzękach pochodzenia sercowego i nerkowego, zapaleniu nerek, zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu cewki moczowej oraz jako łagodny środek żółciopędny przy przewlekłych chorobach wątroby i dróg żółciowych.
Liście i pąki brzozy mają działanie napotne, moczopędne, żółciopędne, wykrztuśne, antyseptyczne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze.
Jagody jałowca mają działanie moczopędne i są stosowane w leczeniu infekcji dróg moczowych.
Roślina była tradycyjnie stosowana jako środek moczopędny i jako środek przeciwnadciśnieniowy. W 2002 roku w czasopiśmie Ethnopharmacology opublikowano badanie potwierdzające działanie moczopędne rośliny. Wyniki badań wykazały, że ekstrakt z liści znacząco zwiększał objętość wydalanego moczu.
Rdest zwyczajny (ptak góralski) ma wyraźne działanie moczopędne.
Podbiał polecany jest przez medycynę ludową w leczeniu obrzęków, nerek i obrzęków. Stosowany jest również do odchudzania i normalizacji pracy przewodu pokarmowego.
Dziurawiec ma działanie moczopędne, przeciwzapalne, ściągające. To połączenie właściwości jest bardzo przydatne w leczeniu różnych chorób nerek, w tym kamicy moczowej.
Lipa ma działanie moczopędne i nasiona, a kwiatostany i kora z drewna. Zawiera flawonoidy, talicynę, karoten i garbniki, kwas askorbinowy, olejki eteryczne i saponiny. Herbatkę lipową stosuje się jako środek moczopędny w chorobach dny moczanowej i kamicy moczowej, stanach zapalnych pęcherza moczowego.
Melisa jest stosowana w chorobach układu moczowo-płciowego, mając jednocześnie działanie uspokajające, przeciwskurczowe, moczopędne i hipotensyjne. Sama roślina i wszelkie preparaty na jej bazie zmniejszają ucisk i obrzęki, przyczyniają się do normalizacji pracy serca.
Szałwia Liście szałwii zawierają uvaol, kwas ursolowy i oleanowy, garbniki i alkaloidy, dlatego stosowana jest jako środek moczopędny, wykrztuśny, ściągający i uspokajający. Roślina skutecznie zwalcza stany zapalne, krwawienia, skurcze.
Oregano stosuje się jako środek moczopędny i żółciopędny. Ekstrakt z oregano wchodzi w skład sprawdzonego leku Urolesan, który wykazuje właściwości lecznicze przy kamicy nerkowej i drogach moczowych, problemach z drogami żółciowymi.
Chmiel ma działanie moczopędne, stosowany jest w chorobach nerek i leczeniu infekcji dróg moczowych. Chmiel jest szczególnie skuteczny w przypadku zapalenia pęcherza moczowego i zapalenia cewki moczowej.
Żurawina jest dobra zarówno na drogi moczowe, jak i nerki. Te małe, cierpkie owoce zawierają fitoskładniki zwane proantocyjanidynami typu A, które zapobiegają przywieraniu bakterii do wyściółki dróg moczowych i pęcherza moczowego, zapobiegając w ten sposób infekcjom.
Arbuz ma silne działanie moczopędne. Samo jedzenie arbuzów poprawia pracę nerek, pozbywa się obrzęków.