Zapomniany topinambur i jego właściwości

Topinambur to wieloletnia roślina zielna o wysokości około półtora metra (czasami do czterech) z prostą, owłosioną łodygą, jajowatymi liśćmi i żółtymi kwiatostanami koszykowymi o średnicy 6-10 cm. W gnieździe znajduje się 1-3 łodygi, do góry do 30 bulw na krótkich rozłogach, zebranych zwarto. Korzenie na głębokości 10-15 cm rozciągają się poziomo do 4-4,5 m w luźnej glebie, a pionowo do 1,3 m, co pozwala roślinom wytrzymać suszę. W jednym miejscu może dorastać do 30 lat. Bulwy ważą od 20 – 30 do 100 gramów, różne kolory (w zależności od odmiany) – biały, żółty, różowy, fioletowy, czerwony; miąższ jest delikatny, soczysty, o przyjemnym słodkawym smaku. Roślina znana jest również pod nazwami „gruszka mielona” i „karczoch jerozolimski”.

Roślina rośnie dziko w Ameryce Północnej. Bulwy są jadalne. Uprawiana jest jako cenna roślina pastewna, techniczna i spożywcza. Nazwa tej rośliny pochodzi od jednego z plemion Indian Chile – karczocha jerozolimskiego. Uprawiają tę roślinę prawie od czasów starożytnych w taki sam sposób, w jaki my uprawiamy teraz ziemniaki . Jednak karczoch jerozolimski jest do niej bardzo podobny. A także drogą wzrostu i użytkowania (korzenie rośliny służą do jedzenia). Bulwy topinamburu, podobnie jak bulwy ziemniaka, mogą mieć różne kształty i kolory, ale w przeciwieństwie do nich nie mają tak równego kształtu. Ale łodyga rośliny jest prosta, owłosiona, osiągająca wysokość 2, a nawet 3 metry, bardzo podobna do słonecznika .

W rzeczywistości jest to „krewny” słonecznika, ma podobne żółte kwiatostany w postaci koszyczków, ale mniejsze (od 6 do 10 cm) gałązki na szczycie. Liście topinamburu są jajowate z ząbkowanymi krawędziami. Kazachowie nazywają karczoch jerozolimski „chińskim ziemniakiem”, ponieważ przybył do nich przez Chiny. Nad Donem, skąd przybył w XIX wieku przez Rumunię, nazywa się rzepa . Karczoch jerozolimski trafił do krajów bałtyckich przez Niemcy. Takie rozpowszechnienie tej rośliny na całym świecie nastąpiło dzięki jej bezpretensjonalności. Rośnie zarówno na glebach suchych, jak i podmokłych, nie wymaga, w przeciwieństwie do ziemniaków, kopania i nawożenia, a ponadto ma „czelność” wypierać wszelkie chwasty. Daje dobre owoce w pierwszych czterech latach swojego „życia”, choć może rosnąć w jednym miejscu od 30 do 40 lat.

Naukowcy, którzy badali skład karczocha jerozolimskiego, byli zaskoczeni różnorodnością witamin i minerałów, które składają się na jego skład. Pod względem zawartości żelaza karczoch jerozolimski znacznie przewyższa inne bulwy (marchew, ziemniaki, rzepę, buraki itp.). Ponadto topinambur zawiera: potas , wapń , krzem, magnez , sód , fluor , chrom i inne minerały. Karczoch jerozolimski zawiera błonnik, pektyny, kwasy organiczne, tłuszcze, białka i niezbędne aminokwasy. Bogaty w topinambur i witaminy: B1 , B2 , B6 , C , PP , karotenoidy. Karoten w topinamburze 60-70 mg na 1 kilogram. Topinambur zawiera niezbędne aminokwasy: argininę, walinę, lizynę, leicynę itp. Topinambur ma wysoką zawartość błonnika. Wszystko to sprawia, że ​​karczoch jerozolimski to produkt, po prostu niezbędny dla zachowania zdrowia. Topinambur jest szczególnie ceniony za to, że jego rośliny okopowe są bogate w naturalny analog insuliny – inulinę. Dlatego karczoch jerozolimski polecany jest przede wszystkim pacjentom z cukrzycą.

Karczoch jerozolimski jest dobry na dnę moczanową, kamicę moczową, anemię, odkładanie się soli, otyłość. Odwar z topinamburu obniża poziom cukru we krwi, obniża ciśnienie krwi, zwiększa poziom hemoglobiny, korzystnie wpływa na trzustkę. Topinambur po prostu musi znaleźć się w diecie mieszkańców dużych miast o niesprzyjających warunkach środowiskowych, ponieważ ma tendencję do neutralizowania negatywnych skutków wpływów środowiska.

Topinambur jest w stanie usunąć z organizmu sole metali ciężkich, toksyny, radionuklidy i nadmiar cholesterolu. Takie antytoksyczne działanie karczocha jerozolimskiego wynika ze wspólnego działania inuliny i błonnika, które wchodzą w jego skład. Bardziej przydatne są świeże jesienne rośliny okopowe, ponieważ podczas przechowywania część inuliny jest przekształcana (w wyniku hydrolizy) we fruktozę. Dla diabetyków nie jest to również złe, ponieważ, fruktoza zastępuje cukier w diecie chorych na cukrzycę. Pod względem ilości węglowodanów karczoch jerozolimski przewyższa buraki cukrowe i trzcinę cukrową. Z

e 100 kilogramów bulw topinamburu uzyskuje się do 10 kg fruktozy. Topinambur jest również używany do usuwania soli, leczenia udaru i nadciśnienia, rekonwalescencji i wielu innych chorób. Co więcej, przepisy z karczocha jerozolimskiego nie różnią się szczególną złożonością. W większości z nich wystarczy po prostu zjeść karczocha jerozolimskiego w jedzeniu prawie tak samo jak ziemniaki: gotowane, pieczone, smażone itp.

W leczeniu gruźlicy można wypić pół szklanki soku z tej rośliny rozcieńczonej wodą 1: 2 przed posiłkami, aw przypadku zapalenia pęcherza moczowego, białaczki, otyłości, anemii, odmiedniczkowego zapalenia nerek i tej samej cukrzycy należy zmielić bulwę posadzić na proszek, 1 lub 2 łyżki stołowe zalać dwiema szklankami wrzącej wody, nalegać i przecedzić, a następnie wypić jedną szklankę 15 minut przed jedzeniem.

Nasi przodkowie stosowali topinambur jako kosmetyk przeciwzmarszczkowy. Wystarczy zetrzeć bulwy karczocha jerozolimskiego na tarce i serwetką nałożyć powstałą zawiesinę na twarz. Przytrzymaj przez 15-20 minut. Wykonuj tę maskę co 3-4 dni. Zauważalny efekt występuje po 10-15 zabiegach. Zmarszczki zostają wygładzone, skóra staje się miękka i elastyczna. Większy efekt kosmetyczny można uzyskać, dodając do powstałej zawiesiny odrobinę oleju lnianego lub konopnego. Liście karczocha jerozolimskiego były używane w starożytności do leczenia osteochondrozy, zapalenia stawów i odkładania się soli. Zmiel tylko dziesięć liści topinamburu, zalej trzy litry wrzącej wody, moczyć przez 30 minut i napełnij wannę wodą. Wystarczy wziąć taką kąpiel przez 10-15 minut. Jeden cykl leczenia to osiem zabiegów.

Niebezpieczne właściwości topinamburu

Warto zauważyć, że zarówno korzystne, jak i szkodliwe właściwości topinamburu nie zostały jeszcze w pełni zbadane. Jednak dziś naukowcy twierdzą, że ten produkt jest całkowicie bezpieczny w przypadku braku nadwrażliwości na niego. Ponadto lekarze zalecają ograniczenie spożycia surowego karczocha jerozolimskiego w przypadku występowania wzdęć , ponieważ może on powodować nadmiar gazów w jelitach, a tym samym pogarszać stan zdrowia pacjenta. Co więcej, pomimo całej gamy jego właściwości leczniczych, dietetycy nadal zalecają stosowanie topinamburu w połączeniu ze zbilansowaną dietą, aby osiągnąć jak najbardziej pozytywne działanie i nie zaszkodzić sobie.