Szałwia w medycynie rosyjskiej – właściwości i zastosowanie
Szałwia ma silny aromat i nie toleruje delikatnych smaków i zapachów w pobliżu, dlatego dobrze komponuje się z rozmarynem i czosnkiem. Szefowie kuchni i kucharze wykorzystują to popularne zioło, aby dodać smaku pikantnym potrawom mięsnym, drobiowym i warzywnym. Ale jej właściwości mogą być znacznie większe i sprawdzać się nie tylko w kuchni.
Szałwia jest rośliną leczniczą znaną już w czasach starożytnego Egiptu. Jej ojczyzną jest region Morza Śródziemnego, jednak jest to roślina stosunkowo odporna na zimno, a wielu letnich mieszkańców centralnej Rosji ( ale również i w Polsce) z powodzeniem uprawia szałwię na swoich działkach.
Liście szałwii pospolitej zawierają do 2,5% olejku eterycznego, garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, żywice i witaminy. Olejek eteryczny zawiera roślinny antybiotyk, salwinę oraz substancję cyneol. Odpowiadają one za bakteriobójcze właściwości leków.
Szałwia zawiera garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, alkaloidy, fitoncydy i olejek eteryczny. Liście wykorzystuje się jako surowiec leczniczy, na bazie którego sporządza się napary, odwary (w wodzie lub mleku), nalewki (w alkoholu, winie lub occie). W starożytności z kwiatów szałwii sporządzano nalewkę, którą medycyna ludowa zalecała osobom starszym; Uważano, że środek ten pobudza układ nerwowy i pomaga przedłużyć życie.
Preparaty z szałwii działają ściągająco, przeciwzapalnie, antyseptycznie, przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i rozkurczowo. Stosuje się je w leczeniu chorób przewodu pokarmowego, układu oddechowego i chorób kobiecych.
Napar z liści szałwii stosuje się przy kolkach żołądkowych i jelitowych, zapaleniu błony śluzowej żołądka oraz wrzodach żołądka i dwunastnicy z zmniejszonym wydzielaniem soku żołądkowego, zapaleniu okrężnicy i jelita cienkiego, zapaleniu jelit.
W praktyce ginekologicznej napary i wywary z szałwii stosuje się zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie (do irygacji pochwy i kąpieli nasiadowych), liście wchodzą w skład naparów ziołowych stosowanych w leczeniu zaburzeń klimakteryjnych, niepłodności kobiecej, infekcji układu moczowo-płciowego, upławów i zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Ponadto herbata z liści szałwii pomaga kobietom, które odstawiają dzieci od piersi, zatrzymać laktację.
W przypadku przeziębień, kaszlu, zapalenia oskrzeli szałwię stosuje się jako środek zmiękczający i wykrztuśny w postaci naparu , odwaru (w wodzie lub mleku), wina , a także jako składnik naparów przeciwprzeziębieniowych i na ból piersi. Jako środek przeciwzapalny i ściągający przy chorobach zapalnych jamy ustnej i gardła stosuje się płukanki z naparu lub nalewki alkoholowej z szałwii; Na ból zęba ulgę przyniesie płukanie mocnym wywarem z liści (wzmacnia on również dziąsła).
Nalewkę z alkoholu szałwiowego stosuje się zewnętrznie w leczeniu chorób skóry oraz w celu łagodzenia bólu związanego z zapaleniem stawów, reumatyzmem i innymi chorobami stawów. Zalecany jest do stosowania wewnętrznego w miażdżycy, chorobach kobiecych oraz w wieku podeszłym – jako środek wzmacniający.
Kąpiel z dodatkiem wywaru lub nalewki alkoholowej z liści szałwii działa uspokajająco i jest pomocna w bezsenności, stresie, zaburzeniach menopauzalnych, a także w łagodzeniu bólów stawów i kręgosłupa oraz przy przeziębieniach.
W czerwcu-lipcu, w okresie kwitnienia, gdy kwiatostany szałwii zaczynają dopiero brązowieć, zbiera się wierzchołki pędów: mieszaninę liści, kwiatów i drobnych kawałków łodyg.
Liście szałwii są lekko owłosione, a łodygi owłosione – może na nich osadzać się kurz i brud. Dlatego najlepiej jest rozpocząć zbiórkę następnego dnia po ulewnym deszczu, a jeśli lato jest suche, należy dokładnie umyć zebrane surowce.
Napar z szałwii
2 łyżki stołowe łyżki stołowe zalać 200 ml gorącej wody. Pozostawić w ciepłym miejscu na 15 minut, przecedzić. W przypadku zapalenia migdałków i jamy ustnej należy płukać gardło i usta kilka razy dziennie. Można pić jak herbatę.
Wywar z szałwii do dezynfekcji kąpieli
Wywar z ziół leczniczych, który wylewa się na gorące kamienie, pomaga w dezynfekcji łaźni parowej, a poprzez inhalację w łaźni parowej leczy drogi oddechowe.
Aby przygotować mieszankę, weź 2 części szałwii, 2 części nasion anyżu, 2 części surowych pąków sosny, 2 części nasion kopru włoskiego, 2 części suszonych liści podbiału, 2 części surowego oregano, 1 część owoców olszy pospolitej, 1 część suszonych kwiatów nieśmiertelnika.
Wymieszaj składniki i umieść je w szklanym słoiku z hermetyczną pokrywką. Do jednorazowego użycia wsypać 2 łyżki do małego rondelka. łyżkę mieszanki zalać 1,5 szklanki wrzącej wody i podgrzewać w łaźni wodnej przez 15 minut. Odstawić na 20 minut, przecedzić, resztę surowca wycisnąć na sicie i zalać 1 litrem gorącej wody.
Wino ziołowe wzmacnia układ nerwowy i naczynia krwionośne.
Do litrowego słoika wlej butelkę (0,75 l) półwytrawnego lub półsłodkiego wina czerwonego. Dodaj 3 łyżki. łyżki suszonej szałwii, 1 łyżeczka suszonych liści tymianku i 1/2 łyżeczki rozgniecionego korzenia imbiru (imbir można zetrzeć na tarce o drobnych oczkach, nie zdejmując skórki).
Przykryj i odstaw w chłodne, ciemne miejsce na 20 dni. Następnie odcedź nalewkę i wypij 50 ml przed snem. Nie daj się ponieść, bo wino szałwiowe jest nie tylko zdrowe, ale i pyszne. Nie zapominajmy jednak o alkoholu.
Olejek szałwiowy
Weź 1 łyżkę stołową. łyżeczka szałwii i 0,2 l oliwy, oleju migdałowego lub innego oleju roślinnego.
Wlej olejek szałwiowy do słoika z nieprzezroczystego szkła. Odstaw na 7 dni, od czasu do czasu mieszając. Następnie odcedź.
Zakraplaj nos, żeby pozbyć się kataru. Używaj do nacierania klatki piersiowej przy przeziębieniu. W przypadku stanów zapalnych dróg oddechowych stosuje się inhalacje z olejku szałwiowego: lecznicze opary doskonale sprawdzają się w przypadku zatkanego nosa, obrzęków i bólu gardła. Do inhalatora wlać wodę ostudzoną do temperatury +80 °C i dodać kilka kropli olejku.
Tekst nie stanowi porady medycznej
AR
