Absynt piołunowy

Opis

Absynt piołunowy

Wyrób rękodzielniczy 

Pojemność 100 ml 

Zioła zbierane w czystym ekologicznym terenie

Skład: Bylica piołun, anyż biedrzeniec, hyzop, koper ogrodowy, kolendra, tatarak, spirytus

Absynt piołunowy, znany także pod określeniem “Zielona Wróżka” to napój alkoholowy, który stworzyliśmy w procesie ekstrakcji liści i kwiatów piołunu oraz ziół dodatkowych wymienionych w składzie.

Anyż, koper włoski i piołun, nazywane też świętą trójcą, to trzy główne zioła, używane do produkcji absyntu. Często wzbogaca się go również o hyzop, koper, tatarak, czy anyż dzięki czemu jego właściwości są o wiele silniejsze.

Najważniejszym bazowym ziołem jest bylica piołun. Piołun, zwany również bylicą piołun, psią rutą, absyntem lub wermutem jest rośliną z gatunku astrowatych.

W 100 gramach piołunu znajdziemy około 80 kalorii, 20 g węglowodanów, 44 mg wapnia, 4 mg żelaza, 400 mg fosforu, 524 mg potasu, a także 40 g wody. Roślina nie zawiera cukrów, błonnika, protein, ani witamin. W jej składzie znaleźć możemy za to glukozydy, fitoskładniki, olejki eteryczne, garbniki, karotenoidy, związki goryczkowe oraz fenolowe.

Właściwości lecznicze piołunu były wykorzystywane już w czasach starożytnych. Artemisią absinthium zwalczano dolegliwości bólowe głowy, wątroby czy układu pokarmowego. Współcześnie, roślina również stanowi doskonałe lekarstwo na niestrawności, bóle brzucha, wzdęcia czy przewlekłe zaparcia. Ponadto, piołun może być podawany osobom, które borykają się z dyspepsją czy obniżonym apetytem.

Substancje takie jak goryczki, garbniki, olejki eteryczne, kwasy organiczne, a także związki flawonowe pobudzają wydzielanie soków trawiennych, żółci oraz soku jelitowego, rozkurczają mięśnie gładkie jelit, a także działają przeciwpasożytniczo i antybakteryjnie. Piołun stanowi naturalne lekarstwo na pasożyty ludzkie np. owsiki, glisty, lamblie.

Może być wykorzystywany również w przypadku wystąpienia wszawicy głowy czy zakaźnej choroby skóry o nazwie świerzb.

Główne wskazania zastosowania absyntu to:

niestrawność, zaburzenia wydzielania żółci, kamica żółciowa, anorexia, skąpe i bolesne miesiączkowanie, choroby pasożytnicze i grzybicze skóry oraz wewnątrzustrojowe (preparaty doustne i zewnętrzne), choroby zakaźne, spowolniona przemiana materii, troficzne choroby skóry. Radzi sobie także przy zaparciach i atonii jelit.

Absynt można stosować nie tylko wewnętrznie ale również zewnętrznie do wcierania przy bolących stawach, kontuzjach sportowych, nerwobólach, bólach mięśni.

Dodatkowo absynt ma działanie przeciwrobacze, antypierwotniakowe, pobudzające wydzielanie soku żołądkowego, w tym kwasu solnego, soku trzustkowego, żółci i jelitowego, poprawiające trawienie i wchłanianie składników pokarmowych, antybakteryjne, cytotoksyczne i antynowotworowe, spazmolityczne, czyszczące krew, przeciwnieżytowe. Leczy dyspepsję i anoreksję, pobudza miesiączkowanie i diurezę. Wspomaga leczenie chorób zakaźnych i skórnych. Działa silnie przeciwzapalnie i odkażająco. hamuje rozwój gronkowców, paciorkowców, laseczek beztlenowych oraz drożdżaków. Usuwa nieprzyjemny zapach z przewodu pokarmowego. Obniża gorączkę.

Gorycz z ziela piołunu stymuluje układ odpornościowy nie gorzej niż chociażby nalewka z aronii! Dodatkowo uwalnia ona ze śluzówki układu pokarmowego bardzo ważne przeciwciała wzmacniające organizm.

Działanie podstawowe 

• hamuje objawy biegunki, związanej z zatruciem pokarmowym,
• reguluje i poprawia pracę żołądka,
• stymuluje apetyt,
• likwiduje uczucie ciężkości i niestrawności,
• oczyszcza krew,
• stymuluje układ odpornościowy,
• pozwala pozbyć się drobnoustrojów.

Piołun wykazuje szereg właściwości leczniczych, jednak nie każdy może go stosować. Pod żadnym pozorem nie powinny sięgać po niego kobiety ciężarne. Roślina ta wywołuje dość mocne skurcze macicy, u kobiet w ciąży może więc wywołać przedwczesny poród lub poronienie.

Nie należy jej również stosować u osób chorobami nerek, a także zaburzeniami przetwarzania hemoglobiny we krwi. Kolejnym przeciwwskazaniem do stosowania piołunu jest nietolerancja na olejki eteryczne lub inne składniki zawarte w roślinie. Psia ruta nie jest polecana pacjentom przyjmującym leki przeciwdrgawkowe.

Wyrób jest rękodziełem liturgicznym medycyny klasztornej
Przed zastosowaniem skontaktuj się z naturapeutą