Dokument dotyczący witaminy D z Mayo Clinic. Niewygodna?
Biorąc pod uwagę historię propagandy przeciwko witaminie D, byłem zaskoczony, gdy znalazłem ten artykuł opublikowany przez mainstreamową klinikę: Mayo:Given the history of propaganda against Vitamin D, I was surprised to find this paper published by the mainstream Mayo Clinic:
Zatrucie witaminą D związane z hiperkalcemią, hiperfosfatemią i obniżonym poziomem hormonu przytarczyc zwykle obserwuje się u pacjentów otrzymujących ogromne dawki witaminy D w zakresie od 50 000 do 1 miliona jm/d przez kilka miesięcy lub lat. Ekwaru i wsp. niedawno opisali przypadek ponad 17 000 zdrowych dorosłych ochotników uczestniczących w profilaktycznym programie zdrowotnym i przyjmujących różne dawki witaminy D, aż do 20 000 IU/d. U tych pacjentów nie wykazano żadnej toksyczności, a poziom 25(OH)D we krwi u osób przyjmujących nawet 20 000 IU/d wynosił poniżej 100 ng/ml. Jako punkt odniesienia Instytut Medycyny, Towarzystwo Endokrynologiczne i wiele laboratoriów referencyjnych uznaje poziom 25(OH)D na poziomie 100 ng/ml za górną granicę normy.
Dowody są jasne, że toksyczność witaminy D jest jednym z najrzadszych schorzeń i zazwyczaj wynika z celowego lub niezamierzonego spożycia niezwykle wysokich dawek witaminy D (zwykle w zakresie > 50 000-100 000 IU/d przez miesiące lub lata). W leczeniu pacjentów z zatruciem witaminą D rutynowo stosuje się glikokortykosteroidy. Jednak działania niepożądane leczenia mogą być znaczne, w tym zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego, aseptycznej martwicy stawu biodrowego i chorób zakaźnych. Samo ograniczenie spożycia wapnia, noszenie ochrony przeciwsłonecznej zapobiegającej wytwarzaniu witaminy D i wyeliminowanie całej witaminy D z pożywienia spowoduje stopniowe zmniejszenie poziomu 25(OH)D w surowicy bez znaczących następstw toksyczności.
Dowody są jasne, że toksyczność witaminy D jest jednym z najrzadszych schorzeń i zazwyczaj wynika z celowego lub niezamierzonego spożycia niezwykle wysokich dawek witaminy D (zwykle w zakresie > 50 000-100 000 IU/d przez miesiące lub lata). W leczeniu pacjentów z zatruciem witaminą D rutynowo stosuje się glikokortykosteroidy. Jednak działania niepożądane leczenia mogą być znaczne, w tym zwiększone ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego, aseptycznej martwicy stawu biodrowego i chorób zakaźnych. Samo ograniczenie spożycia wapnia, noszenie ochrony przeciwsłonecznej zapobiegającej wytwarzaniu witaminy D i wyeliminowanie całej witaminy D z pożywienia spowoduje stopniowe zmniejszenie poziomu 25(OH)D w surowicy bez znaczących następstw toksyczności.
Wierzę, że witamina D stopniowo wymyka się z uścisku propagandy Wielkiej Farmacji. Bardzo pomogła w tym pandemia Covida. Teraz, gdy ludzie zaczynają dowiadywać się o witaminie D, nie zapomną….
Autor: MATEUSZ ALDREDMATHEW ALDRED