Dobroczynne właściwości aloesu wg. medycyny rosyjskiej- przepisy

Dobroczynne właściwości aloesu znane są ludzkości od ponad 3 tysięcy lat. W XVIII wieku roślinę stosowano jedynie jako środek przeczyszczający. Zainteresowanie nim wzrosło w pierwszej połowie XIX wieku. Podczas Wojny Ojczyźnianej w 1812 roku sok z aloesu był szeroko stosowany w leczeniu długotrwałych wrzodów i ran.

    Aloes (zwany także agawą, saburem) jest szeroko rozpowszechnioną wiecznie zieloną rośliną w Rosji, Polsce. Jej ojczyzną jest Republika Południowej Afryki. Należy do rodziny lilii. Wysokość osiąga 60-70 cm, liście są soczyste, naprzemienne, siedzące, mięsiste, dorastające do 30-40 cm długości. Szeroką podstawą zakrywają łodygę. Roślina ma rozgałęziony, długi i włóknisty korzeń. Kwiaty są rurkowate, pomarańczowe lub czerwone, zebrane w gęste grona pachowe. Owocem jest cylindryczna, trójkątna torebka. Uprawiana w domu kwitnie bardzo rzadko i nie owocuje.

Od końca października do połowy listopada z liści aloesu wytwarza się świeży sok. W tym celu zbiera się środkowe i dolne liście o długości co najmniej 18 centymetrów i wieku powyżej 3 lat. Następnie są dokładnie myte w przegotowanej wodzie, krojone na małe talerze (0,2-0,3 mm), umieszczane w gazie i wyciskane. Możesz pić ten sok 2-3 razy dziennie, jedną łyżeczkę na pół godziny przed posiłkiem.

    Jest inny sposób: sok uzyskany metodą opisaną powyżej jest filtrowany i gotowany przez 5-10 minut. Następnie dodaje się do niego alkohol w proporcji 1 część alkoholu 95% na 4 części soku. Powstały lek przechowuje się w chłodnym miejscu przez dwa tygodnie. Następnie przechowuj go w ciemnym pojemniku, w chłodnym, ciemnym miejscu.

Skład i korzystne właściwości aloesu

    Sok z aloesu zawiera mało zbadane substancje żywiczne. Jest również bogaty w różne witaminy i enzymy. Liście agawy zawierają aloeemodynę, która ma właściwości przeciwnowotworowe.

Aloe arborescens ma właściwości bakteriostatyczne i bakteriobójcze, które objawiają się przeciwko takim grupom drobnoustrojów jak paciorkowce, gronkowce, czerwonka, pałeczki jelitowe, błonica i dur brzuszny. Sok z agawy dobrze goi rany i ma właściwości przeciwzapalne, a także pomaga usuwać produkty promieniowania z organizmu. Aloes może zwiększyć obronę organizmu i zdolności immunoreaktywne podczas walki z różnymi chorobami zakaźnymi, a także przyczynić się do ogólnego powrotu do zdrowia człowieka, będąc wspaniałym biostymulantem. Narażenie na sok z aloesu prowadzi do śmierci ogromnej liczby bakterii chorobotwórczych.

Zastosowanie aloesu w medycynie

 Balsamy z soku ze świeżych liści stosuje się w leczeniu oparzeń, owrzodzeń troficznych, ropni, ran ropnych, czyraków, owrzodzeń i robaków paznokciowych.

Na wypadanie włosów stosuje się sok z agawy z winem lub octem . W przypadku zapalenia skóry głowy (pochodzącego od promieniowania) okłady z soku z aloesu łagodzą ból, przyspieszają odbudowę tkanek i wspomagają wzrost włosów .

W ginekologii na nadżerki szyjki macicy stosuje się tampony zwilżone świeżym sokiem.

    Obecnie produkowane są różne preparaty na bazie aloesu, które stosuje się przy anemii , chorobach przewodu pokarmowego, stanach zapalnych jamy ustnej, urazach popromiennych, w praktyce okulistycznej itp.

Ekstrakt z aloesu stosuje się przy leczeniu wrzodów dwunastnicy i żołądka, kobiecych chorób zapalnych oraz stanów zapalnych obwodowego układu nerwowego. Aloes jest przepisywany zarówno na choroby naczyniowe, jak i gruźlicę (gruźlicze wrzody krtani i skóry). Roślinę często stosuje się w leczeniu chorób dziecięcych, którym towarzyszą drgawki, a także dolegliwości kobiecych w okresie menopauzy i pomenopauzy.

Aloesowe środki ludowe

Zewnętrzne użycie soku i świeżych liści  pomaga na zakażone rany, oparzenia, zapalenie kości i szpiku, ropień, owrzodzenie troficzne, ropowicę i ukąszenia owadów. Nałóż balsamy na dotknięte obszary skóry.

Choroby przewodu pokarmowego – sok z agawy pić pół godziny przed posiłkiem, po jednej łyżeczce 2-3 razy dziennie na zaparcia , zapalenie jelit i zapalenie żołądka, na wrzody żołądka i dwunastnicy, przy złym trawieniu. Leczenie trwa od 3 do 8 tygodni.

Środek przeczyszczający – weź 150 gramów liści i odetnij kolce od krawędzi, następnie rozgnieć je rękami i wymieszaj z gorącym miodem (300 gramów), nie doprowadzonym do wrzenia. Produkt podaje się w infuzji przez 24 godziny, po czym podgrzewa się i filtruje. Weź 10 gramów rano na godzinę przed posiłkiem.

Ostry nieżyt nosa  – zatrzymanie rozwoju choroby ułatwia trzykrotne wkroplenie soku z aloesu do każdego otworu nosowego, 6-8 kropli. Odstęp między zabiegami wynosi 4-5 godzin.

Nerwobóle, regulacja miesiączki i bóle głowy – pić sok ze świeżych liści po dziesięć kropli w dawce 3 razy dziennie.

Ogólnowzmacniająca mieszanka żywieniowa przeznaczona jest dla pacjentów niedożywionych i dzieci. Składniki: pół kilograma orzechów włoskich, 300 gramów miodu, sok z czterech cytryn i 100 gramów soku z agawy. Jedz łyżeczkę trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Choroby oczu  – ekstrakt z aloesu wskazany jest do stosowania przy takich dolegliwościach jak: zanik nerwu wzrokowego, zmętnienia ciała szklistego, katar wiosenny, zapalenie powiek, barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, zapalenie spojówek.

Dodatkowe leczenie gruźlicy. Wymieszaj masło (możliwy jest tłuszcz wieprzowy lub gęsi), kakao i miód – wszystkie po 100 gramów. Dodaj 15 gramów soku z aloesu i 10 gramów soku z płaszcza. Lekarstwo przyjmuje się jedną łyżkę stołową w południe i wieczorem, popijając szklanką podgrzanego mleka.

Przeciwwskazania

    Przeciwwskazaniami do stosowania leków na bazie aloesu są ciąża po siódmym miesiącu, krwawienia z macicy i hemoroidy , ciężkie choroby układu krążenia, zaostrzone zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie pęcherza moczowego , przewlekłe choroby pęcherzyka żółciowego i wątroby.