Dąb – Król i ojciec wszelkich drzew – zastosowanie, przepisy

Dla Słowian, naszych przodków to właśnie dąb był najważniejszym i świętym drzewem. Było to drzewo poświęcone bogu Perunowi. Słowianie również upatrywali w dębach symbolu długowieczności i siły. Pod drzewami składano ofiary dla Peruna – boga władającego grzmotami. Wynikało to z tego, że w dęby o wiele częściej uderzały pioruny, a zatem sądzono, że Perun wyjątkowo upodobał sobie te drzewa. Drzewo traktowane było jako oś świata, którego Korona miała podpierać niebo, zaś pień uosabiał świat doczesny. Z kolei korzenia według Słowian schodziły do najgłębszych podziemi, aż do samej Nawii.

Święte Słowiańskie Gaje wypełniona dębami, gromadziły naszych przodków. To tam odbywały się wszelkie obrzędy, właśnie pośród konarów drzew, gdzie przyroda łączy wszelkie prawa PRAWA KOSMOSU I PRAWA ZIEMI.

Wierzono że noszenie kawałka kory dębu zapewnij ochronę przed nieszczęściami, szkodami, a przede wszystkim przyniesie szczęście i zdrowie.

Właściwości lecznicze kory dębu

Korę zbieramy z młodych pni i gałązek, z drzew, które nie przekroczyły 5 lat i gałązek o grubości do 4 centymetrów, powinna być gładka i lekko połyskująca, taka łatwiej oddziela się od drzewa.

W korze dębu odkryto wiele unikalnych związków biologicznie czynnych. Materiały roślinne zawierają:

garbniki – mają zdolność wiązania białek, co zakłóca aktywność życiową mikroflory patogennej, hamując w ten sposób aktywność drobnoustrojów i proces ich rozmnażania;

flawonoidy (rutyna, kwercetyna) – wykazują wyraźne właściwości przeciwzapalne;

Pektyny – pomagają poprawić funkcjonowanie narządów trawiennych.

Kora dębu działa antyseptycznie i gojąco, pobudza procesy odnowy błon śluzowych, łagodzi podrażnienia i stany zapalne

Główne działanie lecznicze kory dębu wiąże się z obecnością garbników. Hamują uwalnianie związków zapalnych i wykazują właściwości antybakteryjne poprzez wiązanie się z białkami biorącymi udział w rozwoju bakterii, zmniejszają wchłanianie toksyn do krwi i usuwają wysoce toksyczne substancje z organizmu człowieka.

Ponadto niektóre polifenole zawarte w korze dębu mogą działać jako przeciwutleniacze, chroniąc organizm przed uszkodzeniami wywoływanymi przez wolne rodniki. Uważa się, że aktywność antyoksydacyjna tych związków odgrywa znaczącą rolę w leczniczych właściwościach kory dębu.

Obecność kwasu galusowego w połączeniu z katechinami determinuje działanie przeciwdrobnoustrojowe kory dębu, a kwercetyna blokuje produkcję histaminy.

Preparaty na bazie kory dębu wykazują silne działanie ściągające, hemostatyczne, przeciwzapalne, a także przeciwbakteryjne i antyoksydacyjne. W medycynie ludowej stosuje się głównie odwary z tego surowca, rzadziej – napary i nalewki alkoholowe.

 

Wewnętrznie, wywar z kory dębu stosuje się jako środek hemostatyczny przy krwawieniu żołądka, zapaleniu dróg moczowych z towarzyszącą obecnością krwi w moczu oraz obfitych miesiączkach.

 

Przepisy na wykorzystanie kory dębu

 

Wywar na żołądek

10 g suchej kory zalewamy 2 szklankami wrzącej wody, gotujemy na wolnym ogniu 10 min, odstawiamy na 3 godziny, po czym cedzimy.

Wrzody żołądka

Na wrzody żołądka stosujemy 1 łyżeczkę sproszkowanej kory, obficie popijając wodą. Stosujemy 2 razy dziennie, nie dłużej niż 10-14 dni.

 

Przepis na biegunkę

Zalewamy 1 szklanką wrzącej wody 1 łyżkę suchej kory, gotujemy 5 min. Zostawiamy do naciągnięcia przez godzinę, cedzimy. Pijemy pół szklanki dwa razy dziennie, do ustania biegunki.

 

Na hemoroidy

W przypadku hemoroidów stosuje się wywary z kory dębowej, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie – w postaci kąpieli nasiadowych, które działają przeciwzapalnie i hemostatycznie. Ponadto wywary z kory dębowej stosuje się do kąpieli przy szczelinach odbytu i stanach zapalnych skóry.

50 g suchej kory gotujemy w litrze wody ok 10 min. Pozostawiamy na 30 min pod przykryciem, odcedzamy i stosujemy w postaci nasiadówek oraz do kąpieli.

Wywar z kory dębu z rumiankiem do kąpieli

Mieszamy suszone kwiaty rumianku z korą dębu w stosunku 2:1. 5 łyżek łyżkę mieszanki zalewamy 5 litrami wrzącej wody, podgrzewać 10-15 minut, po czym pozostawić pod przykryciem do ostygnięcia, cedzimy. Wywar ten działa jako środek przeciwzapalny i gojący rany.

Zewnętrznie wywar lub nalewkę z kory dębu stosuje się do płukania w przypadku chorób zapalnych jamy ustnej i gardła . Ten materiał roślinny stosuje się zarówno osobno, jak i w mieszankach – z rumiankiem, kwiatem lipy itp.  Zewnętrznie również korę dębu w postaci wywaru lub mocno rozcieńczonej nalewki stosuje się w postaci balsamów i okładów w celu zatamowania drobnych krwawień, w leczeniu stanów zapalnych skóry, odmrożeń, oparzeń, pęknięć, odleżyn.

 

Nalewkę stosuje się także wewnętrznie w przypadku biegunki i krwawienia.

 

Przepis na nalewkę

Wsypujemy 2 łyżeczki pokruszonej kory do 1 szklanki wódki, wstrząsnąć i zakręcić. Zostawiamy w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej przez 5-7 dni, cedzimy.

W przypadku biegunki przyjmować 30 kropli 2-3 razy dziennie.

Uważa się również, że nalewka alkoholowa z kory dębu może wzmacniać męską potencję i korzystnie wpływać na układ nerwowy – w tym celu należy ją przyjmować przed snem, 20-30 kropli na 50 ml wody.

 

Nalewka miodowa z ziołami i korą dębową na trawienie

Należy wymieszać 1 łyżkę suszonych składników, takich jak:

kora dębu;

nasiona kolendry;

zioła tymiankowe;

zioła melisy;

4 łyżki stołowe mieszanki zmieszaj z 2 łyżkami miodu. Taką mieszaninę zalewamy 1 litrem wódki. Szczelnie zamykamy i pozostawiamy na 2-3 miesiące. Przyjmujemy 2 razy dziennie po 25 ml 30 min przed posiłkiem, bądź po ostatnim posiłku przed snem 50 ml. (opcja dla kierowców)

 

Płyn do płukania chorób jamy ustnej i dziąseł

2 łyżeczki rozdrobnionej kory dębu zalewamy 2 szklankami wody, gotujemy na małym ogniu przez około 5 minut. Następnie wywar studzimy, cedzimy. Płuczemy usta 3 do 5 razy dziennie przez 3 dni lub do tygodnia w zaawansowanych stadiach choroby. Ten wywar należy przygotowywać codziennie. Taki wywar przydatny jest również kiedy boli nas gardło.

Kąpiele przy nadmiernym poceniu stóp i dłoni, a także przy grzybicy stóp

100 g kory dębowej zalewamy 2 l wrzącej wody, odstawiamy na 60 minut, cedzimy przez gazę. Otrzymany napar wlewamy do miski i zanurzamy w nim stopy lub dłonie na 20 minut. Aby wyeliminować pocenie się i nieprzyjemny zapach, potrzebnych jest co najmniej 10 sesji.

 

Wywar na pleśniawki i afty

2 łyżki stołowe łyżkę kory zalewamy  szklanką wrzącej wody, trzymamy w łaźni wodnej przez 20 minut, następnie lekko studzimy i cedzimy.  Płukany jamę ustną 3-4 razy dziennie przez okres 7-10 dni.

Wywar na przetłuszczające się włosy

 

2 łyżki stołowe łyżkę proszku z kory zalać 200 ml zimnej wody, następnie gotować w kąpieli wodnej przez 10 minut. Stosuj wywar po każdym myciu włosów, wcierając go w czyste, mokre włosy, pozostaw na 15 minut, a następnie spłucz ciepłą wodą.

 

Wywar wzmacniający włosy, nadający im połysk i zwalczający łupież

Należy wymieszać w równych proporcjach korę dębową i dziurawiec, zalać wrzącą wodą (w stosunku 1 łyżka mieszanki na 1 szklankę wody) i trzymać w łaźni wodnej przez 15 minut. Odstawić na 30 minut, przecedzić. Spłukać po umyciu włosów.

 

 

Przeciwskazania

Przekroczenie dawek i długotrwałe stosowanie może zaburzyć pracę nerek i wątroby, wywołać podrażnienie żołądka, zaparcia, nudności i wymioty.

Przeciwwskazane jest stosowanie naparów, wywarów i innych form przetworów z kory dębu w następujących przypadkach:

✘  głębokie uszkodzenie wątroby (zapalenie wątroby, marskość wątroby, niewydolność)

✘  ciężkie patologie nerek (zapalenie nerek, przewlekła choroba nerek w stadium terminalnym)

✘  ciężkie stadia hemoroidów zewnętrznych lub wewnętrznych

✘  przewlekłe zaparcia, megacolon, organiczne problemy ze stolcem

✘  indywidualna nietolerancja i alergia

✘  ciąża, dzieci poniżej 12 roku życia.

 

Tekst nie stanowi porady medycznej